Rozdział 8

(Z perspektywy Julii)
Do końca sama nie wiem co się stało. Nie doszło to jeszcze do mnie, ale wiem, że muszę jak najszybciej oddać Harremu pieniądze za zniszczone auto. Nie wiedziałam skąd wziąć tyle kasy, nie miałam siły o tym myśleć. Chciałam jak najszybciej wyjść ze szpitala. Kiedy lekarz wszedł do mojego pokoju od razu spytałam:
- Pa...panie doktorze...Hm , co mi jest ?
- Nie wiem , czy powinienem ci to mówić... ale ...
- No, niech pan powie .
- Masz złamaną nogę i... jeszcze nie ma pełnych wyników badań, ale prawdopodobnie masz złamany kręgosłup.
- Boże !
Lekarz wyszedł, bo zobaczył, że muszę sobie to przemyśleć.
Po paru minutach usłyszałam otwierające się drzwi. Do sali wszedł Harry, na którego widok łzy popłynęły mi po policzkach. Widocznie to zauważył, bo podszedł do mnie i wytarł mi je chusteczką i zapytał:
- Co się dzieje ?
- Słyszałeś co mi jest ?
- Tak...- posmutniał- ale jakoś to przetrwamy.
- Raczej przetrwam. Dopiero teraz odkryłam co do ciebie tak naprawdę czuję i to jest bardzo mocne uczucie, ale ja ci marnuję karierę, a tego sobie nigdy nie wybaczę. Nigdy .- powiedziałam ostatkiem sił.
- Co ty chcesz przez to powiedzieć ?
- Że musimy się rozstać. Jeśli mam w dodatku jeździć na wózku to..
- To co ? Ja cię kocham i zrozumiałem, że nie umiem bez ciebie żyć ! Nie będziesz jeździć na żadnym wózku, bo ja na to nie pozwolę !
- Chyba nie będę miała wyjścia !
Rozpłakałam się i wtuliłam w poduszkę. Cały czas myślałam o Harrym i o tym co mu przed momentem powiedziałam. Oboje wiemy, że nie będziemy mogli bez siebie żyć. Ciszę przerwał głos Harry'ego.
- Kocham cię. Będę czekał...- Po czym wyszedł i zamknął za sobą drzwi, a ja miałam ogromne wyrzuty sumienia. Po chwili namysłu ledwo sięgałam po iPada i napisałam do Harry'ego sms'a :

'Wróć . Xx'
Po chwili w sali znów pojawiła się smukła postać Harry'ego. Pocałował mnie w policzek i siedzieliśmy w ciszy.